interromper

Interromper

,
v. t.
Romper ou dividir ao meio.
Suspender: interromper relações.
Fazer cessar por algum tempo: o temporal interrompeu as communicações
telegráphicas.
Impedir ou cortar o discurso de: interromper um orador.
Pôr termo a.
(Lat. interrumpere)

Novo Diccionário Da Língua Portuguesa © 1913

Traduções

interromper

interrupt, stop, disrupt, cease, cut offتوقَّف, يُعَطِّلُ, يُقاطِعُ, يَقْطَعُ, يُوْقِفُinterromprezastavit, narušit, přerušit, přestat, uříznoutaufhören, abbrechen, abschneiden, anhalten, stören, unterbrechencessare, fermare, interrompere, tagliar viastopzetten, afsnijden, onderbreken, stoppen, verstorenustać, odciąć, przerwać, rozerwaćukončiťпрестатиsluta, avbryta, skära av, stoppaarrêter, terminer, couper, déranger, interrompreafbryde, skære af, stoppeαποκόπτω, διακόπτω, σταματάωcortar, interrumpir, parar, perturbarkeskeyttää, leikata, pysäyttääodsjeći, omesti, prekinuti, prestati中断する, 切り離す, 止める, 混乱させる...을 그만두다, 방해하다, 잘라 버리다, 중단시키다avbryte, kappe av, stoppeостанавливать, отрезать, прерывать, сорватьตัดทิ้ง, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้หยุดชะงัก, หยุด ระงับ ปิดกั้นbölmek, durmak, kesmek, sözünü kesmekcắt đứt, chen ngang, dừng, làm gián đoạn停止, 中断, 打断, 扰乱停止 (ĩtəʀõ'per)
verbo transitivo

1. fazer parar algo interrompre

2. cortar a palavra a alguém interrompre

Kernerman English Multilingual Dictionary © 2006-2013 K Dictionaries Ltd.